Plan wychowawczy jest instytucją prawa rodzinnego, która zgodnie z treścią art. 107 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jest warunkiem pozostawienia władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu.
Zgodnie z powyższym przepisem plan wychowawczy powinien przybrać formę pisemną, brak jest jednak szczegółowych regulacji na temat samej konstrukcji planu wychowawczego. Jedyną wskazówką jaką daje rodzicom ustawodawca, jest uściślenie, że plan wychowawczy stanowi porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Jednak mając na względzie ogólną zasadę dobra dziecka, należy stwierdzić, że aby uniknąć sytuacji konfliktowych, a co za tym idzie także stresogennych dla dziecka należy w planie określić jasne zasady dotyczące także takich sfer życia jak miejsce pobytu dziecka, zdrowie, edukacja, ponoszenie kosztów utrzymania dziecka, kontakty dziecka z bliskimi, np. z dziadkami, sposób spędzania wakacji, świąt a także sposób utrzymywania kontaktu ze szkołą, obowiązek zapewnienia opieki dziecko podczas choroby, odpowiedzialności za wizyty w przychodni czy na terapiach a także sposoby komunikowania się między samymi rodzicami itd.
Oprócz powyższych postanowień plan wychowawczy powinien także zawierać dane dziecka, w tym także datę urodzenia oraz dane rodziców, w tym określenie ich miejsca zamieszkania. Najczęściej spotykanym w praktyce rozwiązaniem, jest także wprowadzenie tzw. zasad ogólnych, które dotyczą wniosku o powierzenie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom, ogólne zasady dotyczące kontaktów, a także obowiązku alimentacyjnego. Wszystkie te elementy plan wychowawczy powinien precyzować w swoich dalszych postanowieniach. W planie wychowawczym należy także zamieścić stwierdzenie, że postanowienia planu są wynikiem porozumienia rodziców, co znajduje także wyraz w tym, że plan winien być podpisany przez oboje rodziców.
Nie ulega wątpliwości, że plan wychowawczy jest instytucją prawa rodzinnego, który w zasadzie zbędny jest rodzicom, którzy potrafią dojść do porozumienia w istotnych kwestiach wykonywania władzy rodzicielskiej. Dla tych z kolei, którzy nie potrafią się porozumieć może stać się barierą nie do pokonania. W tym drugim wypadku pomocna może stać się wizyta w Rodzinnym Ośrodku Diagnostyczno-Konsultacyjnym lub po prostu u pełnomocnika procesowego.